LUTRA LUTRA

LUTRA LUTRA

Wat is jou favoriete zoogdier, vraagt John de coach. Wat zoog-dier? Ik voel mij al opgelaten omdat mijn collega's en ik naar coaching moeten. Verplicht. Ik vermoed dat zijn vraag is ingegeven door de hocus pocus van diepte psychologie, bedoeld om mij te vangen in een hokje. Afijn. Ik werk mee want ik kom er wel uit en antwoord met een omweg ongeveer zo; 

Ik heb een zwak voor katten. Ik vind het fascinerende dieren, ze liggen vaak onverstoorbaar te luieren, kijken uren roerloos voor zich uit, leven in een andere dimentie en hebben geen baas maar een bediende, ik haal ze ook niet aan, negeer ze, maar ze komen vanzelf naar mij toe en spinnen op mijn schoot als een motortje. Ik speel graag met hen door takjes heen en weer te bewegen. Toch kies ik niet voor de kat als alterego. Dat doet mijn vriendin al.

Vroeger dacht ik dat de artistiek gevlekte koeien mijn favoriete dieren waren. Later honden. Ik wilde ook wel zo'n langharige energieke Ierse setter omdat ik van Ierland hou. Maar ik vind honden te veel op hun baasjes lijken. 

In Dún Laoghaire niet ver van Dublin, zag ik alfa vrouwtjes met geblondeerde en hoog gepermanent kapsels over de promenade dribbelen aangelijnd aan grote witte poedels. Dat verwarde mij. Ik wist niet wie wie uitkiest, wie wie uitlaat of wie wie de baas is. Dus aaibare beesten vallen af want huisdieren kiezen mensen en niet andersom. 

Ik las dat zelfs graan de Homo Sapiens heeft uitgekozen -domestiseerde- om via hen de wereld te veroveren en de mens van zijn vrijheid beroofde. Dat schrijft Harari in zijn boek Sapiens. Niet de eerste de beste.

Later worden bevers mijn favoriete dieren omdat ze van die onverstoorbare en handige bouwers zijn zoals de gebroeders uit de Fabeltjeskrant- ik zie de coach ongeduldig worden- helaas Ed en Willem vallen ook af want ik voel mij toch meer een nomade, een buitenbeentje, daarom kies ik voor Lutra Lutra. 

De otter. 

En waarom nog meer, vraagt John. We kijken elkaar recht in de ogen en duikelen de diepte in;

Omdat ik mij verwant voel met dit beweeglijke dier, omdat ze van schoon zuurstofrijk water houden, van het ongerepte, gevoelig voor verstoringen en pas gedijen in wijdse stille omgevingen met riet, kreken en de wind in de wilgen. Oerlandschap. Laagland riviernatuur. Mijn biotoop. 

Otters staan aan de top van de voedselpiramide - ik hou van haring met uitjes- ze kunnen wel 4 minuten onder water blijven. Spelen wat af. Dat doe ik ook in mijn werk. Dat lukt aardig want de meeste projecten heb ik zelf bedacht. Hoewel niet iedere chef het daarmee eens zal zijn. 

John fronst even maar komt dan los en reageert ongeveer zo:

Je bent beleidsontwikkelaar en ontwerper bij de gemeente Zwijndrecht. Je houdt van dieren merk ik en je kan daarom moeilijk kiezen. Als jij nu voor een otter kiest als je favoriete zoogdier, zie ik dat als een reflectie van je persoonlijkheid, je waarden, brede interesses en hoe je met het leven omgaat;

Otters staan inderdaad bekend om hun speelse karakter. Dit kan erop wijzen dat je een creatieve en levendige kant hebt, en dat je misschien het belang van plezier en ontspanning in het leven en je werk waardeert. Het kan ook een verlangen zijn om meer speelsheid in je drukke leven in te bouwen.

Otters brengen veel tijd door in en rond het water op hun eigen wijze met een kalme en emotionele balans. Ze slapen dicht bij de oever. Je voorkeur voor otters zou kunnen wijzen op een verlangen naar rust en sereniteit in je leven. 

Ik zou deze dingen natuurlijk nooit zo in pompeuze woorden over mezelf zeggen, maar ben er wel blij mee...

Lutra Lutra; van uitsterven tot nieuw begin.

Prima otterbiotopen