 |
| Zo, |
Die vraag stellen veel mensen mij belangstellend en dat waardeer ik. Maar ik beken: Er staan standaard antwoorden op mijn plankje. In vier dimenties; Goed, Matig, Variabel en Slecht.
1. Goed: Ik geloof, schrijf stukjes in mijn blog en wil weer meer gaan schilderen;
2. Matig: Elke dag een stapje vooruit maar het is net Ganzenborden;
3. Variabel: Met golfbewegingen, de ene dag gaat het beter dan de andere;
4. Slecht: maar verder gaat het goed.
Het eerste, gewenste antwoord, gebruik ik spontaan, ontwijkt de vraag maar is troostend. De tweede heb ik lang gebruikt maar nu nauwelijks. De derde is mijn reguliere antwoord. De laatste gebruik ik af en toe in een neerslachtige bui. De reden hiervoor is dat ik helaas terugval heb. Met lopen. Dat gaat nu niet zo vooruit als eerst. Sterker; ik ga achteruit.
Ik train wel veel. Het is iedere dag topsport maar ben voor mijn gevoel; terug bij af. Het lukt mij wel om te staan, dat heb ik nog onder de knie, maar met moeite.
Ik schrijf aan mijn therapeute in Rotterdam dat de achteruitgang komt door mijn voet die veel uitval heeft en vooral het gedoe met orthopedische voorzieningen. Anders; Er is nog geen goed passend paar schoenen gevonden.
Het is inmiddels de 6e die ik draag. Eén paar was zelfs verkeerd gemaakt. Dat zou de definitieve voorziening zijn. Onmiddellijk afgekeurd. Pech. "De wet van Murphy", mompelt de arts.
Gevolg was dat ik nog eens 3 mnd. mocht wachten op een nieuw set. Nu draag ik een Vlos (Voorlopige orthopedische schoen). Kortom een half jaar nauwelijks kunnen lopen en oefenen omdat ik mijn voet ook niet mocht belasten. En verder? Vorige week zijn het 7e paar (proefschoenen) ingemeten en het 8e paar (definitieve) is in procedure.
"Je hebt tijdens klinische opname altijd laten zien hoe veerkrachtig je bent dus ik weet zeker dat je hier helemaal bovenop komt".
Inmiddels ben ik ook doorverwezen naar een voetspecialist. Positief is dat ik gevangen zit maar nog in het spel ben. Het gaat voor de rest dus goed. Dat komt vooral door de goedheid zelve; mijn lieve ega Jolanda. Ze kijkt even op van haar puzzel en glimlacht. Ook zoveel lieve mensen die ons op een hartverwarmende manier helpen en betrokken zijn maakt veel goed.
Tot slot. Een extra antwoord ligt ook nog in de week. Ik wil mijn puzzel compleet maken;
Natuurlijk komt het goed. Het onmogelijke is mogelijk. Maar welke weg te gaan? Dat is de vraag. Is het alleen een kwestie van geloof, vertrouwen, geduld en tijd? Of zit het in de 5e dimentie?
"Zolang er een keuze is, is er hoop. Zolang er hoop is, is er leven".
Reacties