Soms zien wij ze nog. Rivierzwemmers. Vanmiddag weer. Niet zomaar even het water in, en dicht bij de oever blijven, maar het breed stromende water over naar de andere kant. Zo heroïsch als de kanaalzwemmers tussen Engeland en Frankrijk.
Aan de overkant liggen gebieden met poëtische namen zoals; Ruigten Bezuiden Den Peerenboom, Engelbrechtplekske en Aert Eloyenbosch. Mijn opa wist wel meer Middeleeuws klinkende namen maar die staan niet op kaarten en ik ben ze vergeten.
Bij het dichtgeslibde 'Gat Van Den Hengst' zien we hem uit het water komen. Daar rust de zwemmer uit en komt even later terug in schoolslag. Dit keer is er een roeiboot bij want ze weten dat het link is. De Beneden-Merwede is één van de drukst bevaren rivieren in ons land. Er kan ineens een "hardloper" opdoemen.
Er zit soms 1 meter verschil in het waterniveau als diepgeladen duwbakken langs komen. Als de onheilspellende voorbode van een tsunami zuigen ze het water weg. Stilte. Dan stijgt het water weer en even later volgt er een indrukwekkende golf die tegen de basaltblokken in de kreukelberm op beukt, uiteenspat en strandjes ver overspoelt. Ook de kolken bij de strekdammen boezemen angst in. Dezelfde angst vermengd met ontzag voor het dof grijze water die van generatie op generatie wordt door gegeven.
Mijn vader had zwemmen geleerd van zijn vader en die weer van zijn vader, een man die 16 kinderen had verwekt. Mijn vader krabbelende als een hond in het water. Hij dreef meer dan dat hij zwom. Maar zo zwom hij toch naar de overkant en ronde hij zelfs ver de rivier instekende kribben. Achter de kop van de krib - waar de kolken het meest zuigen en ze de bodem omwoelen als tornado's - is de bedding op zijn diepst.
Mijn vader liet zich ook samen met zijn vrienden stroomopwaarts meevoeren met Rijnaken. Aan de bakken die als bergbeklimmers aangelijnd stroomopwaarts werden getrokken door een sleepboot. Voor Gorinchem dreven ze weer stroomafwaarts naar de plek waarvan ze waren vertrokken; Neder-Hardinxveld. Bij het schoolzwemmen kreeg hij te horen dat hij niet goed zwom. Het is maar door welke bril je kijkt.
Coenraads dorpsjournalist en winkelier, had in Boven-Hardinxveld een spullenwinkel. Als je er wat kocht kon je er als bonus een sterk verhaal bij krijgen. Het gaat nu over een jongen die zich had aangemonsterd als matroos bij een binnenvaartschip. Ze varen naar Duitsland maar bij Lobith springt hij met heimwee in de rivier en zwemt met de stroom mee naar huis. Hemelsbreed zo'n 100 km. Coenraads heeft hem zelf nog uit het water zien klimmen.
Reacties