Ik heb geantwoord dat ik mijzelf vooral zie als spiritueel en daarbij overtuigt ben dat wat Jezus Christus heeft gezegd en gedaan het meest betrouwbaar is. Een leven zonder spiritualiteit is troosteloos en niet vol te houden.
Spiritualiteit heeft voor mij in de breedte te maken met de (re)creëerende kracht van de Geest, of in het Latijn: spiritus. Dit woord wordt ook wel op vele manieren gebruikt. Het kan ook weer te maken hebben met religie of bovennatuurlijke krachten, maar de nadruk ligt voor mij juist op een persoonlijke innerlijke ervaring.
Van de veelvormigheid en biodiversiteit van de natuur hou ik ook en vind natuurvolken zoals de Aboriginals die een ziel, of beter: bezieling toekennen aan alle levensvormen, inspirerend. Ook de Noord-Amerikaanse indianen die in het bestaan van de "Grote Geest" geloven fascineren mij, omdat ze in tegenstelling tot, onze op de ego gerichte tijdgeest, op het spoor zijn van iets wat groter is dan henzelf.
Het is bij hen dan een soort algemeen Godsbesef. Dat is mooi maar ze missen toch ook iets. Daarom ben ik ervan overtuigd dat juist Christus zorgt voor het noodzakelijke bijzondere Godsbesef. Hij heeft de dood overwonnen en is met een verheerlijkt lichaam opgestaan. Dat geeft spiritualiteit diepte en wijsheid.
Reacties