Tijdens het schetsen kan je goed nadenken. Soms fijnzinnig dan weer theatraal. Zoals nu. Observerend, registrerend met brede gebaren. Vensters open.
Al tekenend kan je ook goed naar binnen kijken. De tekening als paradox. In omkering bespiegelingen en zelfreflectie? Tekens van leven. Berichten van de ziel Vensters dicht. Zoiets?
Het klinkt misschien wat bombastisch maar ik vind tekenen een vorm van leven. Beter: een levensstijl. Dieper:
Ik ben een levensvorm. Zoals er miljarden levensvormen zijn. Van bacterie tot orka. Van plant tot planeet.
Ik voel me vooral een levensvorm die wil leven te midden van leven dat leven wil. Wat ik goed vind is het leven bevorderen, ontwikkelen en stimuleren.
Nog duidelijker en misschien wat theatraal: Leven tot zijn hoogste bestemming brengen. Wat dat dan ook is.
Wat ik slecht vind is: leven beknotten, afkappen, in creativiteit smoren. Bij het laatste is jaloezie en afgunst dodelijk.
Genoeg voor deze blog. Sluit de gordijnen.
Reacties