¨Bedankt voor de samenwerking¨ zei mijn favoriete docent bij het afscheid van de kunstacademie. Die docent was de in mei overleden Arie de Groot. Die afscheidszin verraste mij op een aangename manier en trof mij omdat daarin zijn visie op kunstonderwijs kernachtig is samengevat. Arie was als een vader. Hij werkte samen met zijn kunstwerken en zijn geesteskinderen. Want kunst is niet te leren maar een avontuur dat gezamenlijk wordt aangegaan. Niet meer dan gestuurd toe-val. Met passie beginnen zonder de uitkomst te weten. Tijdens het proces spontane invallen verwerken. Die houding was naar mijn mening zijn avontuur met kunst en het leven. In zijn werk zie je overal die geheimzinnige symbiose tussen kunstwerk en kunstenaar. Wat je ziet is het zelf van Arie. Het werk kan niet anders. Meer beleven?
Zijn werk is te zien tot 18 september a.s. in TENT Rotterdam.
Reacties