Wat een fantastische gevels! Wat een beeldende partituur in schaal, ritme en variatie! Muziek voor het oog. Hier geen grauwe eenheidsworst. Geen anonimiteit. Hier werkt de menselijke maat tot in elke porie door. Zo kan het dus ook! Wat een prachtig voorbeeld.
Waarom gaat het dan zo vaak niet goed? Waarom zijn er zoveel zielloze ontwerpen? Zoveel bloedloze gebouwen. Zouteloos, rigide, humorloos. Hoe komt dat toch? Wordt dat veroorzaakt door het streven naar perfectie of is het de terreur van standaard producten? Komt dat doordat veel zaken in processen zijn vastgelegd en systemen die ons beheersen in plaats van wij de systemen? Braken autonome procedures, standaardisatie, planningen en vaste processen nu juist die betekenisloze gebouwen uit?
Duidelijk is wel dat in de ruimtelijke ordening rigide planningen leiden tot grijze en grauwe openbare ruimten. Daar is de speelruimte weg gegenereerd. Zijn Stedenbouwkundigen en Architecten verworden tot robots in dienst van op winst beluste projectontwikkelaars? De rupsjes nooit genoeg? Risicoloze ontwerpen maken ze. Die leiden vervolgens tot weggooi-producten. Systeemdenken braakt betekenisloze gebouwen uit.
We moeten snel weg uit de deprimerende anonimiteit van de rijtjes huizen, de standaard openbare ruimten en producten. Goedkoop leidt tot duurkoop. Het kan ook anders!
Kijk toch naar deze speelse gevels van deze eigentijdse grachtenpanden in IJburg. Zie hoe het wel kan. In een mix van liefde, betrokkenheid, verbeeldingskracht, aandacht en maatwerk ontstaat hier kwaliteit in beeldtaal. De gevels hebben een vleugje humor en een klein knipoogje naar het verleden. Dat mag.
Het kost vast veel tijd, meer investeringen en organisatiekracht dan standaardwerk maar dan heb je ook wat. Hier mogen individuen wonen. Fantastisch!
Meer zien?
https://docs.google.com/viewer?url=http%3A%2F%2Fwww.uniroma2.it%2Fdidattica%2Flabaca1%2Fdeposito%2FCase_a_schiera_II-3.pdf
Reacties